فیلم خانه دختر که در آن اتفاق‌های نامتعارفی میان پدر و دختر داستان می‌افتد، توقیف شده است. این فیلم یکی از بحث‌برانگیزترین فیلم‌های سینمای ایران در سال‌های اخیر است؛ داستان و محتوایی که آخرین اثر سینمایی شهرام شاه‌حسینی دارد آن را به تابوشکن بزرگ سینمای ایران تبدیل می‌کند؛ محتوای این اثر تا به آنجا مخوف و شرمآور است که حتی شاه‌حسینی نیز در نشست خبری رونمایی رسمی این فیلم در جشنواره فیلم فجر از شکافتن و ریز شدن در جزئیات محتوای آن خودداری کرده و در توصیف داستان آن به این جمله کفایت کرده است که این اثر داستان تلخی در جامعه ایران است و کمتر کسی جرات رسوایی آن را دارد!
به گفته شاه‌حسینی همین تابو بودن در موضوع برای او بسیار جذاب بوده است. این فیلم ارتباط پدری و دختری در خانه و خانواده ایرانی را به زوایای دهشتناک و شرم‌آوری برده است.
پرویز شهبازی، نویسنده این فیلم پیام خود را آنچنان با زیرکی در لا‌به‌لای بخش‌های مختلف «خانه دختر» پخش کرده و کنایه‌ها و اشارات ضمنی آنقدر در نماهای مختلف فیلم فراوان است که بیننده با پیش‌زمینه قبلی بتواند به انحطاط موضوعی داستان آن و تابویی که شکسته می‌شود پی ببرد.
