اندازه یک حبّـــه قند اســــت
گاهی می افتـــد تـــوی فنجـــانِ دلِ مــــا
حل مــی شود آرام آرام
بی آنکـه اصلا ً ما بفهمیـم
و روحمـان سـر می کشد آنرا
آن چای شیــریـن را
آن وقـت او،
خـون مـــی شـــود در خـــانه تن!
مـی چرخـد و مـــی گـردد
و مـی مـانـد آنجـا
"او می شــــود مـن"
مراقب باشیم...
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
اعوذ بالله من نفسی.....
